Άπνοια Ύπνου – Σύνδρομο Αποφρακτικής Άπνοια στον Ύπνο (ΣΑΑΥ)
Στην αποφρακτική άπνοια ύπνου κατά την διάρκεια του ύπνου στενεύουν συνήθως οι ανώτερες αναπνευστικές οδοί. Οι μύες χαλαρώνουν και η γλώσσα πέφτει προς τα πίσω, με αποτέλεσμα η αναπνευστική οδός να κλείνει εντελώς. Οι πάσχοντες αφού δοκιμάσουν να αναπνεύσουν με μεγάλη δυσκολία, στη συνέχεια ξυπνούν με αποτέλεσμα ο ύπνος να διακόπτεται αρκετές φορές κάθε νύχτα. Αυτό έχει ως συνέπεια έντονο αίσθημα κόπωσης και υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας με μειωμένη αποδοτικότητα και αυξημένο κίνδυνο ατυχημάτων.
Η στένωση του φάρυγγα από την πτώση της γλώσσας είναι μία από τις κύριες αιτίες της αποφρακτικής άπνοιας κατά τον ύπνο. Η βαρύτητα του συνδρόμου εξαρτάται από τον αριθμό των επεισοδίων άπνοιας που συμβαίνουν ανά ώρα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μέχρι 5 επεισόδια ανά ώρα θεωρείται ότι δεν υπάρχει σύνδρομο άπνοιας εφόσον δεν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα.
Ήπιος Βαθμός: 5 – 14 επεισόδια ανά ώρα.
Μέτριος Βαθμός: 15 – 29 επεισόδια ανά ώρα.
Σοβαρός βαθμός: 30 ή περισσότερα επεισόδια ανά ώρα.
Τα κλινικά σημεία του συνδρόμου της άπνοιας είναι :
- Έντονο ροχαλητό και ανήσυχος ύπνος
- Μικρο-αφυπνίσεις ή αφύπνιση με αίσθημα πνιγμού, σε παρατεταμένη άπνοια
- Πρωινοί πονοκέφαλοι
- Ημερήσια κόπωση και υπνηλία
- Διαταραχή της μνήμης και της ικανότητας συγκέντρωσης
- Σεξουαλική δυσλειτουργία – ανικανότητα
- Νυκτερινή συχνοουρία
Για τις ήπιες και μέτριες περιπτώσεις, η οδοντιατρική προσφέρει τις συσκευές πρόσθιας καθοδήγησης της κάτω γνάθου για απελευθέρωση της αναπνευστικής οδού. Πρόκειται για κινητές (αφαιρούμενες) συσκευές που τοποθετούνται στο στόμα πριν τον ύπνο. Με αυτές η κάτω γνάθος προωθείται προς τα εμπρός, με αποτέλεσμα να μετατοπίζεται ταυτόχρονα και η γλώσσα και να απελευθερώνεται ο αεραγωγός.
Οι ασθενείς με ροχαλητό ή διαταραχές αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου θα πρέπει να απευθύνονται πρώτα σε ειδικό ιατρό (ΩΡΛ, Πνευμονολόγο). Ο ειδικός μπορεί να διαπιστώσει εάν υπάρχει διαταραχή του ύπνου, η οποία μπορεί να θεραπευθεί με τη βοήθεια μίας συσκευής πρόσθιας καθοδήγησης της κάτω γνάθου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ροχαλητό μπορεί να μειωθεί τόσο πολύ, ώστε οι σύντροφοι να μπορούν να κοιμούνται και πάλι ο ένας δίπλα στον άλλο χωρίς να υπάρχει ενόχληση. Επιπλέον ο ασθενής αρχίζει να ευχαριστιέται τον ύπνο του χωρίς άσκοπες διακοπές και νοιώθει ξεκούραστος όλη την ημέρα.