Οι φρονιμίτες είναι τα τελευταία δόντια που εμφανίζονται στο στόμα. Αν ανατείλουν σωστά και τα ούλα γύρω τους είναι υγιή, δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει σπάνια.
Η εξαγωγή τους είναι συχνά απαραίτητη, γιατί η ανατολή τους δεν γίνεται σωστά. Μπορεί να αναπτυχθούν πλάγια, να παραμείνουν μερικώς ή ολικά κάτω από τα ούλα ή ακόμα και μέσα στο οστό της γνάθου. Τα έγκλειστα δόντια συχνά βρίσκονται σε ασυνήθιστες θέσεις, προσπαθώντας να ανατείλουν.
Λόγω της κακής τους θέσης, οι φρονιμίτες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα:
Ημιέγκλειστα δόντια αφήνουν κενό ανάμεσα στα ούλα και το δόντι, επιτρέποντας στα βακτήρια να εισχωρήσουν και να προκαλέσουν φλεγμονή (περιστεφανίτιδα). Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πρήξιμο, πόνο, δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος και μερικές φορές πυρετό.
Η πίεση προς τα γειτονικά δόντια μπορεί να διαταράξει τη φυσική ή ορθοδοντικά διορθωμένη θέση τους.
Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, γύρω από τους έγκλειστους φρονιμίτες μπορούν να αναπτυχθούν κύστες ή καλοήθεις όγκοι, προκαλώντας σταδιακή καταστροφή του οστού και των παρακείμενων δοντιών.
Έρευνες δείχνουν ότι:
Το 32%–35% των έγκλειστων φρονιμιτών σχετίζονται με κύστες ή καλοήθεις όγκους.
Το 65% των ανθρώπων θα αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα από τους φρονιμίτες τους κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Με την ηλικία αυξάνονται επίσης τα περιοδοντικά προβλήματα και η πιθανότητα τερηδόνας στους φρονιμίτες. Η προληπτική εξαγωγή, ειδικά σε νεαρή ηλικία (<25 ετών), μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών.
Η κλινική και ακτινογραφική αξιολόγηση των φρονιμιτών βοηθά στην πρόβλεψη πιθανών προβλημάτων. Η έγκαιρη διάγνωση, ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία, επιτρέπει την ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση.
